ปัญหาด้านกายภาพของคุณแม่มีได้หลายปัจจัยที่ส่งผลต่อปริมาณน้ำนมค่ะ เช่น เนื้อเยื่อสำหรับการผลิตน้ำนมน้อยหรือไม่เพียงพอ (ปัญหานี้จะน้อยลงเมื่อมีลูกคนที่สองหรือสามค่ะ) หรือกรณีคุณแม่เคยผ่านการผ่าตัดเต้านม การผ่าตัดเสริมเต้านมเพื่อความงามหรือการผ่าตัดด้วยเหตุผลทางสุขภาพอาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อการผลิตน้ำนมได้ ปัจจัยอีกกลุ่มคือหัวนมคุณแม่บอด ท่อน้ำนมอุดตัน ทำให้ลูกน้อยดูดนมจากเต้าคุณแม่ลำบากออกแรงดูดน้ำนมแม่ก็ยังไม่ออกมา และหากน้ำนมไม่ได้รับการกระตุ้นการหลั่งก็สามารถก่อให้เกิดการหลั่งน้ำนมลดลงได้ค่ะ 

การเป็นโรค ต่อมไทรอยด์ต่ำหรือสูง ถุงน้ำในรังไข่ เบาหวาน ความดันโลหิตสูง เเละปัญหาด้านฮอร์โมนอื่นๆ ทำให้คุณแม่ตั้งครรภ์ยากเเละเมื่อตั้งครรภ์ได้  ปัญหาในการผลิตน้ำนมก็อาจเกิดได้ เนื่องจากฮอร์โมนคือปัจจัยสำคัญที่จะส่งสัญญาณให้ร่างกายผลิตน้ำนมค่ะ 

3.ปัจจัยจากการทานยาบางชนิด 

การใช้ยาคุมกำเนิดในช่วง 6 เดือนแรกหลังคลอดอาจส่งผลให้ปริมาณและคุณภาพน้ำนมคุณแม่ลดลงได้ อีกกรณีคือการรับประทานยาแก้แพ้จำพวก CPM (คลอเฟนิรามีน) หรือ Pseudoephedrine ที่ใช้ลดน้ำมูก แก้คัดจมูก  ถึงแม้จะสามารถใช้ได้ในขณะให้นมลูก แต่หากใช้ต่อเนื่องนานหลายวันก็มีผลทำให้น้ำนมลดลงได้ ดังนั้นหากคุณแม่จำเป็นต้องใช้ยารักษาโรค ควรปรึกษาแพทย์หรือเภสัชกรก่อนทุกครั้งค่ะ

มีงานวิจัยพบว่าคุณแม่ที่ทานอาหารน้อยกว่า 1,800 กิโลแคลอรี่ต่อวัน จะมีการผลิตน้ำนมลดลง หรือคุณแม่ตั้งใจลดน้ำหนักทันทีหลังคลอด   อาจเสี่ยงต่อการขาดโปรตีนและพลังงานได้

จากปัญหาข้างต้นที่เป็นปัจจัยทำให้คุณแม่หลั่งน้ำนมได้น้อยลง  แล้วสิ่งที่ตามมาคือสัญญาณเตือนว่าลูกน้อยกำลังได้รับน้ำนมไม่เพียงพอ นั่นคือ โดยปกติแล้วน้ำหนักของทารกอาจลดลงเล็กน้อยหลังคลอด หากน้ำหนักลดลงมากกว่า 10 เปอร์เซ็นต์และไม่เพิ่มเป็นปกติภายใน 2 สัปดาห์  แสดงว่าลูกอาจได้รับน้ำนมไม่เพียงพอ 

อีกสัณญาณคือ อาการขาดน้ำ เช่น ไม่ปัสสาวะเป็นเวลาติดต่อกันหลายชั่วโมง  ร้องไห้แล้วไม่มีน้ำตา  กระหม่อมบุ๋มอ่อนเพลียหรือง่วงนอนผิดปกติ คุณแม่และคุณพ่อควรได้รับคำแนะนำจากคุณหมออย่างใกล้ชิดค่ะ